STRIVE FOR FINALE!

Allah.

Berperang dengan diri sendiri.

Cik Hati: Rindunya...nak balik kampung jugak jumpa dorang sume...

Encik Akal: Ish...tak boleh balik. Nanti kalau tinggal then pokok mati lagi macam mana? Due date dah dekat.

Cik Hati: Tapi...aku rindu mereka. Lagipun sume orang dah balik. Aku jep takde.

Encik Akal: Sabar Cik Hati. Berkorban sikit jep lagi. Nih dah final. Lepas nih kau boleh balik. Nak stay terus kat kampung pon boleh.

Cik Hati: ....*termenung

Encik Akal: Takpe. Kali nih jep. Lepas nih kalau kau dah berjaya, mereka jugak yang bahagia. Kau kan nak bahagiakan mereka. So, buat yang terbaik. Bertabah. Sikit jep lagi.

And that is what had happened. Even just now. Kalau ikutkan hati nih haku nak jep balik sekarang. Tapi, bila memikirkan tanggungjawab haku, haku bertahan.

Weyh, sedih kot bila sengsorang kat sini bila semua orang dah balik kampung. Bercuti. Berhari raya. Hahahah. Raya dah tak macam raya dah haku rasa. Suasana takde.

Tak macam kat kampung. Mesti eksaited habis. Tunggu hari raya. Gotong-royong tumbangkan lembu. Then buat makan-makan. Best wa cakap lu!! Amboit, kemain. Hahahah.

Tapi takpe. Tahun depan ada lagi. InshaAllah. La ni, dahulukan yang penting. FYP haku nih lagi penting. Sebab haku nak grad. Haku nak move on dengan hidup haku. Haku nak berjaya. InshaAllah.

NO FYP = NO GRADUATION

NO GRADUATION = TAK BOLEH KERJA

TAK BOLEH KERJA = TAKDE DUIT

TAKDE DUIT = TAK MAMPU BAYAR HUTANG

Hahahaha. It's all about life. That is my opinion. So, I'm gonna work harder for that. So do you. Kan..?

Jadinya, this is how my finale semester (inshaAllah) is going on. Mintak tolong korang semua doakan moga-moga projek haku nih berjalan lancar dan dapat disiapkan before due date tuh. Haku nak grad oit! Hahahahah. Emo terlebih haku nih kan...mintak maaf.

So, I'm enduring rasa nak balik tuh dan tahan kejelesan terhadap semua yang dapat balik. Hahahah. Alaaaaa...chillex ar. Orang lain ramai jugak tak balik. Yang tak dapat cuti, yang duduk jauh. Kan...? Takyah nak emo sangat pon.

*dush

Yela...memang. Haku kan anak manja. Inchik Ayah pon kalau boleh nak suruh haku balik tuh, tapi haku yang tak dapat balik. Maaf Ayah. InshaAllah, semua selamat kat sini.

Dahlah. Enough mengarut-melalut-meluah-melampias perasaan. Mohon doa kalian semua!

Final year's war. May Allah bless us. Grant us with what we want, need. Amin.

*let's strive for the finale